Mijn zintuigen staan meestal op scherp, als antennes die alles om me heen opvangen. Al die prikkels zijn overweldigend. Hieronder beschrijf ik per zintuig hoe ik de wereld ervaar.

Ik heb het meeste last van geluid. Ik heb daarom ook bijna altijd mijn oordoppen bij (Ik heb zowel een paar op maat gemaakte oordoppen, als een paar bluetooth oortjes met noisecanceling). Als ik me in een drukke en luide ruimte bevind is het zeer lastig om me te concentreren, alsof ik iemand aan het andere uiteinde van de zaal even luid hoor als iemand waarmee ik een gesprek aan het voeren ben. Ook het zoemen van een TL lamp, of het tikken van een klok kan storend zijn. Ik verdwaal als het ware in een oceaan van geluid.

Met visuele prikkels heb ik iets minder last, al heb ik wel een bril die automatisch verkleurd als ik buiten in de zon kom. Ik heb echter wel moeite met het andere dingen, zoals het inschatten van verkeer, afstanden of het vinden van iets in een rommelige kamer.

Met reuk heb ik het ook lastig, vooral als iemand een zeer intens parfum aan heeft. Toen ik deze zomer op een ferry van Kiel naar Oslo vaarde, en ik samen met mijn ouders in de tax-free parfumwinkel aan boord liepen werd ik zelfs onwel van alle reuken samen. 

Ik heb ook een gevoeligere tastzin. Zo zijn er bepaalde stoffen die onprettig kunnen aanvoelen (of juist zeer prettig). Ik ben daardoor ook wel wat kieskeuriger met wat ik draag en dat is waarom ik ook vaak dezelfde kleding draag. 

Ik neem de wereld anders waar, en dat is niet altijd makkelijk. Het heeft ook enkele voordelen: zo merk ik vaak details op die anderen ontgaan, of kan ik soms een conversatie volgen die ik eigenlijk niet zou mogen horen. Ik moet wel altijd waakzaam zijn om niet overbelast te geraken, dat is warm ik vaak rondloop met oordoppen of me terugtrek naar een rustigere plek, zodat ik even tijd heb om mijn batterijen op te laden en te zorgen dat ik niet overbelast raak.